باور اشتباه 1: متخصص ارتودنسي دقيقاً مانند دندانپزشك خانوادگي است
واقعيت اين است كه هدف مشترك متخصص ارتودنسي و دندانپزشك كمك به بيماران براي حفظ سلامتي مادام‌العمر دهان و دندان‌ها است؛ اما هر يك از اين متخصصين روش كاملاً متفاوتي را براي رسيدن به اين هدف مهم در پيش مي‌گيرد. ارتودنتيست با رديف و مرتب كردن دندان‌ها به ارتقاء سلامت دندان‌ها كمك مي‌كند. متخصص ارتودنسي براي مرتب كردن دندان‌ها به اصلاح اختلال‌ها و عارضه‌هايي مانند شلوغي و به‌هم‌فشردگي دندان‌ها، مشكلات بايت و حتي اختلال‌هاي گفتاري مي‌پردازد. حال آن كه دندانپزشك به درمان و پيشگيري از مشكلات دهان و دندان مي‌پردازد. جرم‌گيري و درمان بيماري‌هاي لثه و پوسيدگي دندان از جمله روش‌هايي است كه دندانپزشك از آن‌ها براي ارتقاء بهداشت دهان و دندان بهره مي‌گيرد.
بيشتر بخوانيد :
بارو اشتباه 2: ارتودنسي مخصوص كودكان است
واقعيت اين است كه اكثر بيماران ارتودنسي را كودكان و نوجوانان تشكيل مي‌دهند. بااين حال تعداد بزرگسالاني كه تمايل به ارتودنسي دارند، نيز رو به افزايش است. ازآنجايي كه كج و نامرتب شدن دندان‌ها علل بسياري دارد، درمان بي‌نظمي دندان‌ها مختص سن خاصي نيست.
باور اشتباه 3: قبل از درآمدن تمام دندان‌هاي دائمي لازم نيست كه به متخصص ارتودنسي مراجعه كرد
واقعيت اين است كه متخصصين توصيه مي‌كنند كه ارزيابي اوليه ارتودنسي در 7 سالگي انجام شود. به اين ترتيب متخصص ارتودنسي فرصت دارد تا مشكلات را در سنين پايين و زماني كه فك هنوز در حال رشد است و دندان‌هاي دائمي هنوز شكل نگرفته است، اصلاح كند.
منبع : مجله ارتودنسي دندان