نوزادان با ديد خيلي مبهم به دنيا مي آيند. نوزادان نزديك بين هستند. يك كودك ۱ ماهه ممكن است اشيا و افراد را زماني شفاف تر ببيند كه آنها در ۸ تا ۱۲اينچي قرار دارند. اين به اين معناست كه نوزاد مي تواند صورت شما را حين نگهداري شما از او ببيند و در واقع, ترجيح مي دهد به شما نگاه كند تا اسباب بازي ها به خاطر اينكه نوزادان طبيعتا به صورت هاي انساني كشش دارند. آنها همينطور اشيا با كانتراست بالا را ترجيح مي دهند به خاطر اينكه ديدن آنها آسان تر است ( اگرچه لازم نيست اتاق آنها را كاملا سياه سفيد كنيد, رنگ هاي روشن هم خوب هستند)
شما ممكن است متوجه شويد كه چشم هاي نوزاد يك ماهه شما چپ مي شود – وقتي كه سعي مي كند روي يك تصوير تمركز كند. اين طبيعي است به خاطر اينكه كنترل چشم نوزاد هنوز كاملا رشد پيدا نكرده است. با اين حال اگر آنها در سه يا چهار ماهگي همينطور باقي ماندند, با پزشك تماس بگيريد به خاطر اينكه ممكن است نشانه اي از لوچي باشد.
اگرچه شنوايي نوزاد هنوز كاملا توسعه پيدا نكرده است, نوزادان مي توانند صداها را تشخيص دهند به خصوص صداهاي والدين خود را كه به شنيدن آنها در رحم عادت كرده اند. آنها به خصوص صداهاي داراي زير و بم زياد را دوست دارند. پس ناراحت نشويد از اينكه مادر شوهرتان از آن صداي بچه جيغ جيغو براي حرف زدن با نوزادتان استفاده مي كند. اگر نوزاد شما به نظر نمي رسد كه اصلا به صداها واكنش نشان دهد, حتما اين مسئله را با دكتر خود در ميان بگذاريد حتي اگر تست تولد مشكلي را نشان نداده است.
مثل بسياري كودكان بزرگتر, نوزادان مزه هاي شيرين را ترجيح مي دهند. جوانه هاي چشايي آنها به اندازه كافي تكامل پيدا نكرده كه مزه تلخ و ترش را تشخيص دهد. آنها حس بويايي كاملا رشد يافته اي دارند و مي توانند بوي سينه مادر و شير را در چند روز اول زندگي احساس كنند.