مال اكلوژن بر اساس مقدار ناهمترازي به 3 دسته يا به اصطلاح 3 كلاس تقسيم بندي مي شود و از شدت كم به زياد در كلاس هاي 1 تا 3 نامگذاري مي شود.
كلاس 1
نوع اول مال اكلوژن زماني است كه فك هاي بالا و پايين با هم تراز هستند و در موقعيت نرمال خود قرار دارند با اين حال مشكل اصلي در موقعيت دندان ها است. مثلا دندان ها دچار شلوغي و ازدحام هستند و يا فاصله بين دندان ها مساله ساز است.
كلاس 2
نوع دوم ناهماهنگي بين فكي زماني است كه دندان هاي فك بالا يا كلا فك بالا جلوتر از فك پايين است. البته به اين نكته توجه كنيد كه فك بالا در حالت نرمال چند ميلي متر از فك پايين جلوتر است اما در ناهنجاري كلاس 2 به صورت غير طبيعي فك بالا بسيار جلوتر از فك پايين است.
به اين وضعيت اغلب اوربايت يا اورجت هم گفته مي شود و با درمان ارتودنسي يا جراحي فك يا تركيبي از هر دو برطرف مي شود.
كلاس 3
مال اكلوژن كلاس III زماني اتفاق مي افتد كه دندان هاي پايين خيلي جلوت از دندان هاي بالا در جلو قرار دارند. اين مساله معمولا به عنوان آندربايت شناخته مي شود. درمان اين مشكل نيز ارتودنسي يا جراحي فك خواهد بود.
مال اكلوژن چگونه درمان مي شود؟
عدم هماهنگي فك ها با هم اگر خفيف و جزئي باشد و هيچ مساله اي ايجاد نكرده باشد به هيچ درماني نياز ندارد. اما اگر مال اكلوژن متوسط تا شديد باشد حتما بايد توسط يك متخصص ارتودنسي يا جراح فك درمان شود.
متخصص ارتودنسي با كمك دستگاه هاي ارتودنسي مي تواند خفيف ترين تا شديد ترين مشكلات مرتبط با عدم تراز دنداني و فكي را برطرف كند. اگر مشكل خيلي شديد باشد به طوري ك متخصص ارتودنسي به تنهايي نتواند مشكمل را برطرف كند (مثلا در سنين بالا) نياز به جراحي فك نيز احساس مي شود كه به مجموع اين درمان ارتوسرجري يا جراحي ارتوگناتيك يا حتي جراحي ارتودنسي هم گفته مي شود.