انتخاب روش جراحي بيني به شدت وابسته به آناتومي بيني و تغييرات مدنظر بيمار است. اما اگر بخواهيم به طور كلي بگوييم، داوطلب جراحي بيني به يكي از روش هاي زير عمل مي شود.
جراحي بيني باز، روش جراحي مورد علاقه جراحان
در جراحي بيني باز، يك شكاف كوچك زير نوك بيني و روي ديواره ميان دو سوراخ بيني ايجاد مي گردد. در اين روش، جراح پوست و بافت نرم بيني را بالا كشيده و دسترسي كامل تري به غضروف و استخوان بيني خواهد داشت. با استفاده از تكنيك عمل بيني باز، جراح مي تواند تعيير مورد نظر بيمار را به شكل دقيق تري اعمال نمايد. براي عمل بيني ترميمي و همچنين براي بيماراني كه خواهان تغييرات زياد در شكل و اندازه بيني خود هستند، معمولا جراح از روش باز براي عمل بيني استفاده مي كند تا بر تمامي اجزا تسلط بيشتري داشته باشد. البته نگران جاي زخم و اسكار بعد از عمل بيني هم نباشيد زيرا اين زخم ها به مرور زمان و در دوره نقاهت بهبود پيدا كرده و ناپديد مي شوند.
جراحي بيني بسته
تفاوت جراحي بيني بسته و باز در اين است كه در عمل بيني به روش بسته، شكاف ها در داخل بيني ايجاد مي شوند كه همين موجب كاهش دسترسي و ديد جراح خواهد شد. پيدا نبودن جاي زخم و بخيه بعد از جراحي، مزيت عمل بيني بسته است اما نمي توان از آن براي به وجود آوردن تغييرات چشمگير و بزرگ استفاده كرد. در واقع، اين تكنيك بيشتر براي باريك كردن بيني ياكوچك يا بزرگ كردن پل آن كاربرد دارد.
عمل بيني به روش استفاده از گرافت در نوك بيني
اصلاح و تغيير شكل نوك بيني، سخت ترين بخش عمل بيني و رينوپلاستي است. غضروفي كه به عنوان گرافت در نوك بيني مورد استفاده قرار مي گيرد، مي تواند بخشي از تيغه بيني، گوش و يا دنده باشد. از طريق پيوند غضروف در نوك بيني مي توان ميزان سربالا بودن و زاويه آن را اصلاح كرد.
گرافت نوك بيني زماني استفاده مي شود كه جراح بخواهد تغييرات چشمگيري را ايجاد كند و در صورتي كه نتوان اين تغييرات را از طريق اصلاح غضروف موجود اعمال نمود. استفاده از گرافت در نوك بيني براي افرادي كه بيني صاف يا نامتقارن و يا نياز به عمل بيني ترميمي دارند، گزينه ي بسيار مناسبي است.
بيشتر بخوانيد : هزينه عمل بيني