اولين بار در ايران از سال 1987 ،تخصص ارتودنسي به عنوان اولين تخصص دندانپزشكي پذيرفته شده است. قابل ذكر است كه در اواخر دهه ۵۰ ، همزمان با گسترش مفاهيم ارتودنسي،زمينه لازم براي آغاز فعاليت‌هاي تخصصي ارتودنسي در ايران فراهم آمد و به دنبال آن فارغ التحصيلان اين رشته، فعاليت طبابت خود را به عنوان متخصص ارتودنسي، آغاز نمودند.
دندانپزشكان پس از خاتمه دوره شش ساله دندان پزشكي عمومي با قبولي در آزمون پذيرش دستياري، به دوره تخصصي ارتودنسي به مدت سه سال تحصيلي و به منظور درمان ناهنجاري‌هاي دنداني فكي وارد مي شوند. بنابراين متخصص ارتودنسي دندان داراي مهارت دندانپزشكي عمومي و تخصص ارتودنسي به طور همزمان مي‌باشد.
روش تشخيص دندان پزشك متخصص ارتودنسي :
براي تشخيص دندان پزشك متخصص ارتودنسي بايد در جست و جوي كلمه «متخصص» در مهر طبابت و روي كارت ويزيت و يا تابلو باشيم. زيرا وزارت بهداشت و سازمان نظام‌پزشكي تنها به پزشكان متخصص ارتودنسي اجازه قيد اين كلمه را مي‌دهد.علاوه بر اين مي توانيم با جست‌و‌جو در سايت سازمان نظام پزشكي كل كشور نسبت به متخصص بودن دكتر خود اطمينان يابيم.
تفاوت بين دندان پزشك عمومي و متخصص ارتودنسي
احتمالا تفاوت بين دكتر دندانپزشك و متخصص ارتودنسي دندان با توجه به تشابه ظاهري روند درماني هر دو كه در ناحيه دهان ودندان صورت مي‌گيرد، آنطور كه بايد نمايان نيست. اما با اين وجود، دندانپزشك و متخصص ارتودنسي به لحاظ درجه تخصصي و نوع خدمات درماني كه به بيماران ارائه مي‌دهند تفاوت‌هايي دارند
دندانپزشك به پزشكي گفته مي‌شود كه با گذراندن دوره ۶ ساله دندانپزشكي، به انجام درمان‌هاي عمومي دهان و دندان نظير پركردن دندان، عصب كشي،كشيدن دندان،پروتز هاي دنداني ياجرمگيري مي‌پردازند. و لازم به ذكر است كه درمان ناهنجاري‌هاي دنداني فكي برعهده‌ي دندانپزشك عمومي نمي‌باشد. پس مي‌توان گفت كه متخصص ارتودنسي، به دكتر دندانپزشكي گفته مي‌شود كه علاوه بر گذراندن دوره‌ي عمومي به گذراندن دوره تخصصي در جهت آموزش علمي درمان مشكلات و ناهنجاري‌هاي دنداني- فكي مي‌پردازد.
زمان مراجعه به دندان پزشك متخصص ارتودنسي :
در زير به ارائه برخي از عواملي مي‌پردازيم كه به دنبال آن، شما نياز به مراجعه به يك متخصص ارتودنسي پيدا خواهيد كرد:
افتادن زود يا ديرد ندانهاي شيري
دندانهاي نامرتب، بيرون زده يا خارج از قوس
انحراف فك يا صداي فك موقع باز و بسته كردن دهان
مشكل در صحبت كردن
گاز گرفتن گونه يا تماس دندانهاي جلويي پايين با سقف دهان
مشاهده فاصله بين قوس دنداني بالا و پايين حين بستن دهان
عدم تعادل صورتي
دندان قروچه
داشتن فك هايي كه جلوتر يا عقبتر ازحالت نرمال باشند
بيشتر بخوانيد : هزينه ارتودنسي