به طور كلي، براي درمان ارتودنسي چهار نوع دستگاه مورد استفاده قرار مي گيرد كه هر كدام از آنها مي توانند به تنهايي و يا در تركيب با بقيه دستگاه ها روي دندان ها قرار بگيرند. معمول ترين و قديمي ترين روش درماني ارتودنسي، ارتودنسي ثابت است. در اين روش، دستگاه هاي ارتودنسي به دندان ها چسبيده شده و ثابت مي شوند به همين دليلف فرد بيمار قادر به جابجايي آنها در طول درمان نمي باشد. در روند درمان ارتودنسي ثابت براكت هاي ارتودنسي به دندان ها چسبانده شده و سيم ها و ساير اجزا به دندان ها نيرو وارد مي كنند. در نتيجه اين نيرو به دندان ها فشار وارد شده و به مرور زمان حركت مي كنند. بريس هاي ثابت ارتودنسي زماني مورد استفاده قرار مي گيرند كه به جابجايي چندين دندان و يا تغيير موقعيت كل دندان نياز باشد.
تفاوت ارتودنسي ثابت و متحرك چيست؟
در روش ارتودنسي ثابت براي درمان از بريس هاي ثابت، بندهاي فلزي و چسب هاي مخصوص استفاده مي شود. اين بريس ها را نمي توان تا پايان روند درماني ارتودنسي از دهان خارج كرد. اما در برابر، بريس هاي متحرك(مانند نمونه شفاف در تصوير زير) قرار دارند كه بيمار مي تواند در صورت لزوم آنها را از دهان خارج كند. اين بريس ها نيز بايد حداقل روي 22 ساعت روي دندان ها قرار داشته باشند تا نتيجه مطلوب از درمان حاصل شود. الاينرهاي شفاف نوعي از بريس هاي ارتودنسي متحرك هستند كه براي مشكلات جزئي و متوسط دندان ها مورد استفاده قرار مي گيرند. اما روش درماني ارتودنسي ثابت مشملات پيچيده و جامع را اصلاح مي كند.
مزاياي ارتودنسي ثابت
روش درماني ارتودنسي ثابت، مزاياي بسياري دارد؛ از جمله:
اين روش درماني مي تواند براي تمامي دندان ها و ناهنجاري هاي مختلف دندان ها و فكين مورد استفاده قرار بگيرند. در اين صورت روش ارتودنسي ثابت مي تواند انواع مختلف حركت دندان ها مانند چرخش، تصحيح زاويه اشتباه دندان ها، تو رفتگي و يا بيرون زدگي دندان ها و حتي جابجايي ريشه دندان ها را درمان كند.
درمان ارتودنسي ثابت، در اكثر ترميم هايي كه با هدف تشكيل قوس انجم مي شوند، قابل اجرا است.
طول دوره درماني ارتودنسي ثابت نيز، نسبت به ارتودنسي متحرك كوتاه تر است و براي بيماران قابل كنترل مي باشد.
تمامي وسايل و دستگاه هاي مورد استفاده در اين روش، مي توانند از قبل آماده شده و به طور مستقيم در دهان و روي دندان هاي فرد نصب شوند.
ترميم دندان ها نيز بلافاصله بعد از اولين جلسه نصب دستگاه هاي ارتودنسي ثابت، قابل اجراست.
نيازي به همكاري بيمار وجود ندارد و فرد بيمار مي تواند با اطمينان درمان ارتودنسي خود را به متخصص بسپارد.
دستگاه هاي ارتودنسي ثابت به سادگي آسيب نمي بينند و يا تخريب نمي شوند.
همگام با روند درماني ارتودنسي، صاف شدن دندان ها و مرتب شدنشان نيز انجام مي شود
بيشتر بخوانيد : ارتودنسي نامرئي .
معايب ارتودنسي ثابت
اين روش درماني، در كنار يكسري مزاياي خاصي كه دارد، معايبي را نيز شامل مي شود. معايب روش درماني ارتودنسي ثابت عبارتند از:
ميزان فشار وارد شده بر دندان ها در ارتودنسي ثابت قابل كنترل نمي باشد.
عملكرد بريس ها به طور دائم و به صورت بدون وقفه ادامه دارد.
در اين روش درماني ارتودنسي امكان آسيب هاي بافتي مانند تحليل ريشه و كوتاه شدن رنگ هاي الوئولار وجود دارد.
به دليل اينكه در رعايت بهداشت دندان ها و مراقبت از آنها در روش درماني ارتودنسي ثابت محدوديت وجود دارد، احتمال اينكه دندان ها دچار كرم خوردگي شوند نيز افزايش پيدا مي كند. زيرا رعايت بهداشت دهان و دندان در اين روشبسيار مشكل است و معمولا باقي مانده غذاها در اطراف براكت تجمع پيدا كرده و باعث پوسيدگي دندان ها مي شوند.
در روش ارتودنسي ثابت بيمار بايد به طور مداوم از دندان هايش عكسبرداري كرده و راديوگرافي انجام دهد تا روند درمان توسط متخصص بررسي شود.
اين روش درماني براي بزرگسالان به دليل ظاهر ناپسند آن كمي ناخوشايند است.
در صورتي كه براكت ها و دستگاه هاي ارتودنسي در طول درمان شكسته شوند، امكان برداشتن آنها توسط خود بيمار وجود ندارد و بايد به متخصص خود مراجعه كند.
هزينه ارتودنسي ثابت نيز در بيشتر موارد، از ارتودنسي متحرك بالاتر است.
منبع : http://www.orthodr.ir/