همانطور كه گفته شد، ايمپلنت و روكش گذاري بخشي از عمليات ترميم دندان مي باشد ولي بخشي از پروسه دندانپزشكي زيبايي نيز هست. فاحش ترين تفاوت بين اين دو عمليات ترميم، اينست كه ايمپلنت ها معمولا زماني استفاده مي شوند كه بيمار قصد دارد، دندان ديگري جايگزين دندان خراب شده يا لثه خالي خود كند؛ درحاليكه در بريج، تنها فضاهاي خالي بين دندان ها يا دندان هاي از دست رفته را برطرف مي كنند و جنبه زيبايي ندارند. همچنين در ايمپلنت، دندان هاي طبيعي و مصنوعي به راحتي قابل تشخيص نيستند، اما در روش بريج، بيمار حتي دنداني را براي زيبايي دهان خود قرار نداده است. در ايمپلنت گذاري، به سبب داشتن مراحل طولاني درمان، نظير گذاشتن پيچ تيتانيومي درون لثه و جراحي آن، مراقبت شديد از دهان بعد از جراحي براي جلوگيري از كثيف و آلوده شدن محل پيچ گذاري شده و ساخت دندان مصنوعي و پيچ كردنش به پيچ تيتانيومي كه هم اكنون به استخوان و لثه جوش خورده است، يك جراحي بسيار گران قيمت است و هركسي توان مالي اين ترميم دندان را در دندانپزشكي زيبايي ندارد، از طرفي بريج ها روشي مقرون به صرفه هستند كه مي توانند حتي در مواقعي كه دندان كاملا از دست نرفته است، ظاهر دندان خود را ترميم كنند.
تفاوت بين بريج و ايمپلنت دندان كاملا مشابه تفاوت هاي روكش( لمينت دندان ) و ايمپلنت نيز است. روكش نيز به اصلاح طرح لبخند اصلاح دندان هاي شكسته يا ترك خورده كمك مي كند. روكش ها مي توانند در يك جلسه بر روي دندان ها نصب شوند و بيشتر به درد پركردگي هاي بزرگ مي خورند.