اگر دندان يا دندان هاي از دست رفته داريد احتمالا به جز دندان مصنوعي، بريج دندان به فكر ايمپلنت دندان نيز هستند. اما هر كسي نمي تواند از ايمپلنت هاي معمولي كه قطر زيادي دارند استفاده كنند. در چنين مواردي اگر بيمار تمايل داشته باشد جاي خالي دندان را با ايمپلنت پر كند به او ميني ايمپلنت دندان پيشنهاد مي شود.
فرق ايمپلنت كوچك با ايمپلنت مرسوم چيست؟
همانطور كه از شكل ميني ايمپلنت دندان مي توان دريافت، قطر آن بسيار كمتر از ايمپلنت هاي معمولي است.
آن ها به همان اندازه كه ايمپلنت هاي مرسوم كاربرد دارند مفيد هستند.
بزرگترين تفاوت ميني ايمپلنت با ايمپلنت معمولي در ظاهر و شكل آن ها است.
همچنين كابرد آن ها به مرابت بيشتر از كاربرد ايمپلنت هاي مرسوم است.
ميني ايمپلنت دندان براي چه كساني مناسب است؟
از اين ايمپلنت ها اغلب براي نگاه داشتن پروتز استفاده مي شود. در واقع پروتزهايي كه در حالت عادي به خوبي روي لثه سوار نمي شوند براي نگاهداري و قرار گرفتن مناسب روي لثه نياز به پايه دارند. از ميني ايمپلنت غالبا به عنوان پايه اين پروتزهاي كامل استفاده مي شود.
همچنين در شرايطي كه تراكم استخوان زياد نيست و عرض آن كم است نمي توان از ايمپلنت هاي معمولي با قطر بالا استفاده كرد. در اين شرايط نيز ايمپلنت هاي با قطر كم و نازك بكار گرفته مي شوند.
بيشتر بخوانيد : لمينت دندان چيست؟
چه كساني نمي توانند از ايمپلنت هاي با قطر كم استفاده كنند؟
در موارد مشخصي بيماران نبايد هيچ گونه ايمپلنتي (حتي از نوع ميني ايمپلنت دندان) داشته باشند و يا اينكه با احتياط كامل درباره آن تصميم بگيرند. زماني كه بيمار يكي از شرايط زير را داشته باشد با وسواس و احتياط درباره عمل جراحي كاشت ايمپلنت تصميم گيري مي شود:
- مشكلات قلبي و عروقي
- عدم كنترل ديابت و يا شديد بودن آن
- مشكلات و بيماري هاي خوني كه مانع انعقاد خون مي شوند.
- مصرف بدون جايگزين داروهاي ضد انعقاد خون
- افرادي كه تحت درمان شيمي درماني يا راديوتراپي هستند
- افرادي كه التهاب لثه شديد دارند
- عدم وجود بافت لثه به اندازه كافي
- تمام مشكلات و بيماري هايي كه در روند ترميم زخم مشكل ايجاد مي كنند.
- دريافت و مصرف داروهايي كه در نحوه متابوليسم استخوان ها تثير گذار هستند.
- افرادي كه بهداشت دهان و دندان آن ها ضعيف است
- براكسيسم يا دندان قروچه كنترل نشده
- عدم وجود بافت استخوان كافي
ميني ايمپلنت ها چگونه نصب مي شوند؟
با توجه به كاربردهاي اين نوع ايمپلنت افراد زيادي كه شرايط بالا را دارند احتمالا دير يا زود با اين روش، دندان از دست رفته خود را جايگزين مي كنند.
نحوه نصب و عمل ميني ايمپلنت دندان مشابه با ايمپلنت هاي مرسوم است اما تفاوت هايي نيز دارد.
قبل از جايگذاري اين ايمپلنت بايد ارزيابي كاملي از وضعيت دهان و دندان انجام شود و مشخص شود كه بيمار واجد شرايط ايمپلنت هاي كوچك است.
بهتر است كه با كمك تصاوير راديولوژيك از فك و مكان انجام عمل تصاوير گرفته شود تا تراكم استخوان در آن ناحيه بررسي شود.
اگر استخوان تراكم كافي نداشته باشد نياز به عمل جراحي پيوند استخوان خواهد بود.
اگر بافت لثه زياد باشد يا استخوان بيش از حد نازك باشد نياز به پانج و برش لثه است.
اين كار باعث مي شود كه ايمپلنت را در موقعيت و زاويه صحيح در استخوان قرار گرفته شود
ايمپلنت جايگزاري مي شود و پس از چند ماه، بهبودي كامل حاصل مي شود.
جراحي ايمپلنت هاي كوچك بسيار حساس اما ساده تر از عمل ايمپلنت دندان معمولي است. دوره ريكاوري كمتري نياز دارد و بيمار خيلي زود صاحب يك دندان بي عيب و نقص مي شود.
منبع : كلينيك دندانپزشكي دنيا