بخش فعال
1) فنرها:
از سيم هاي استيل ضد زنگ ساخته شده اند و براي دندان هاي كج شده يا چرخش هاي اندك به خصوص در دندان هاي پيشين بالا استفاده مي شوند. همچين براي هل دادن دندان هاي جلويي بالا به سمت يكديگر نيز استفاده مي شوند تا فاصله ميان دندان ها از بين برود.
2) كمان ها:
از سيم هاي استيل ضد زنگ ساخته مي شوند و در دندان هاي جلوي بالا گسترده مي شوند و مي توانند به عنوان گيره هاي غير فعال استفاده شوند. (پس از عقب رفتن دندان جلويي كه به سمت بيرون آمده، گيره ها استفاده مي شوند تا از جلو رفتن دوباره دندان جلوگيري كنند) استفاده ديگر آن به عنوان جزوي فعال براي عقب كشيدن دندان هاي جلويي با جايگيري نامناسب است.
3) پيچ ها:
در تركيب با يك پايه آكرليكي با هدف بسط دادن فك در كودكان در حال رشد استفاده مي شود. اين بخش به طور خاص زماني مورد استفاده قرار مي گيرد كه دندان ها ازدحام زيادي دارند و بسط فك (بالا يا پايين) موجب مي شود كه فضا براي قرارگيري دندان ها ايجاد شود.
4) كش ها:
كش يكي از بخش هاي ارتودنسي متحرك است كه براي جابه جايي هاي دوطرفه دندان در فك بالا و پايين استفاده مي شوند. (براي كشيدن دندان هاي آسياي بالايي به سمت جلو و همزمان كشيدن دندان هاي آسياي پاييني به سمت عقب در بيماراني كه داراي دندان هاي نامرتب هستند، يا فك پاييني بيرون زده دارند).
بيشتر بخوانيد :
بخش نگه دارنده (قلاب)
– متخصص ارتودنسي براي نگه داشتن دستگاه ارتودنسي متحرك در دهان و جلوگيري از بيرون افتادن از آن استفاده مي كند.
– انواع مختلف قلاب: قلاب آدام (كه بيشتر استفاده مي شود)، قلاب جكسون، قلاب southend ، قلاب ته گرد و …
صفحه پايه
بخش آكرليكي (بدنه اصلي) كه براي اهداف زير استفاده مي شود:
حمايت از اجزاي ديگر مانند اجزاي فعال و قلاب ها
كمك به آنكوراژ به وسيله ارتباط با پل طاقي در كام (مقاومت در برابر حركت ناخواسته دندان مانند جا به جايي دندان جلويي كه در مقابل دندان آسيا محكم مي شود.)
مي تواند در سطح تراز دندان ها وارد شود تا ناهمساني فك (جلوزدگي فك پايين) را كم كند. ( آكرليك ضخيم شده اي كه به دندان مقابل متصل مي شود)
منبع : مجله ارتودنسي دندان